Jestem niemal geniuszem (złym, oczywiście) :D

Poniedziałek, 2 września 2013 · dodano: 02.09.2013 | Komentarze 2

Wyszedłem z roboty, stwierdziłem, ze aż tak bardzo nie pada, więc może by tak wziąć veturilo, zamiast pchać się zbiorkomem. Na stojaku najbliżej roboty - jak zwykle pusto. Idę na drugi koniec Emilii Plater. A tu w połowie drogi widzę veturilo przypięte do latarni. No to się podrapałem w głowę i stwierdziłem, że w końcu mamy dwudziesty pierwszy wiek, a ja od niedawna jestem posiadaczem smartfona. No to wyciągnąłem tego smartfona, w końcu po to się szarpnąłem na wodoszczelny, żeby w takich sytuacjach móc użyć. No, między innymi. Zajrzałem do sklepiku Googla, ściągnąłem apliację veturilo i sobie ten rower wypożyczyłem :D

Może i komuś podpieprzyłem w ten sposób rower zachowany na później, ale mam to gdzieś, te rowery z definicji mają jeździć, a nie kisić się pod latarniami.

Rower może nie zachwycał - siodełko nie dało się wyciągnąć na pełną wysokość, coś tarło przy tylnym kole (do centrowania), przedni błotnik wygięty, koszyk wgnieciony i dzwonka tylko pół - ale do stacji najbliżej chałupy mnie dowiózł. Nawet całkiem szybko, biorąc pod uwagę niewygodną pozycję i to tarcie z tyłu.

A przy zwrocie jeszcze pobawiłem się tą aplikacją i odkryłem, ze umożliwia ona wypożyczenie roweru przez zeskanowanie QR-kodu umieszczonego obok numeru (trzeba doinstalować aplikację konkretną skanującą, ale to, czyli instalację, też się da odpalić z aplikacji veturilo, co uczyniłem). Fajny bajer.

A, bawiłem się, żeby sprawdzić, czy aby na pewno wstawienie roweru w stojak wystarczy, żeby go w tej sytuacji zwrócić. Wszystko zadziałało prawidłowo, rower został zwrócony.